Over mannelijke kwetsbaarheid

Leve mannelijke kwetsbaarheid!

Op 19 november was het de internationale mannendag en november is ook de maand van de mentale gezondheid bij mannen (Movember).

En dan denk ik aan de mannen in mijn leven en als eerste MIJN PAPA. Paps, daddy, allemaal titels die hem voorbehouden zijn. De arme man heeft een groot deel van zijn leven met 5 (!) vrouwen doorgebracht, waarvan 4 dochters. Als kind groeide hij op tussen 5 andere broers en 1 zus (ja ocharme). Interessant hoe het leven compenseert…;-)

Nu, mijn zussen en ik, we waren best wel ‘wilde’ types. Dat beeld van brave meisjes die met poppen spelen mag je dus alvast vergeten. Maar toch, we hebben borsten en een vagina, een andere soort quoi. Ik kan me inbeelden dat dat niet altijd gemakkelijk moet geweest zijn voor mijn papa.

Maar de coach in mij bedenkt zich net dat hij het misschien wel nodig had, al die vrouwen rond hem. Tijdens zijn kindertijd kreeg hij een strenge opvoeding en waren emoties ab-so-luut niet toegestaan. Toen kwamen mijn zussen en ik, één voor één emotionele wezentjes (al kunnen we het ook goed verstoppen, want dat hebben ook wij geleerd). Mijn punt is: van wie zouden we het hebben!?

Hoe rationeel mijn papa ook kan zijn, ik weet dat daaronder een gevoelige man schuilt. En ik heb de laatste jaren enorm genoten van de kwetsbaarheid die hij stilletjes aan begint te laten zien. Ik heb hem zelfs mogen coachen, een mooi moment om te delen. You rock, daddy. En ook, gaan we is kijken wie sterker is? (Want god ja, dat blijft een leuk spelletje).